Η υπογονιμότητα ορίζεται ως η αδυναμία ενός ζευγαριού να επιτύχει σύλληψη και να αποκτήσει τέκνο έπειτα, από τουλάχιστον ένα έτος τακτικών σεξουαλικών επαφών χωρίς αντισυλληπτική προστασία. Η τεκνοποίηση και η δημιουργία οικογένειας θεωρούνται δικαίωμα του κάθε ανθρώπου και εκείνο που πρέπει να τονιστεί είναι πως η υπογονιμότητα αποτελεί πρόβλημα του ζευγαριού ως συνόλου και όχι μόνο της γυναίκας, όπως θεωρούταν παλαιότερα.

Ζητώντας συμβουλή και βοήθεια από έναν ειδικό γονιμότητας, το ζευγάρι μπορεί να καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημά τους, να βρεθεί δηλαδή η αιτία -  ώστε να βοηθήσει να συλλάβουν.

Στις μέρες μας το 30% των ζευγαριών που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία – ακόμα και σε ηλικίες 30-40 ετών – παρουσιάζουν πρόβλημα υπογονιμότητας. Στο 20% περίπου των ζευγαριών αυτών, μετά από ιατρική διερεύνηση, διαπιστώνονται προβλήματα στον άνδρα ή τη γυναίκα τα οποία μπορούν να θεραπευθούν ή να διορθωθούν, ενώ στο υπόλοιπο 10% δεν ανευρίσκεται η αιτία της υπογονιμότητας ή η αιτία είναι άγνωστη (ιδιοπαθής υπογονιμότητα).